Από τον αγώνα να τα πείσετε να φάνε όλο το φαγητό τους μέχρι την προσπάθεια για να καταλάβουν ότι είναι ώρα για ύπνο, η ανατροφή των παιδιών είναι μια σκληρή δουλειά που ποτέ δεν τελειώνει, αφήνοντας σε μαμάδες και μπαμπάδες ελάχιστο χρόνο για να πάρουν μια ανάσα και να σκεφτούν την επόμενη ημέρα.
Έτσι, η σκέψη για το αν προετοιμάζετε σωστά το παιδί σας για μια σταθερή και επιτυχημένη ενήλικη ζωή, συχνά επισκιάζεται από την καθημερινή μάχη για να το κρατήσετε απλώς υγιές και ευτυχισμένο.
Και όμως, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν απλές τεχνικές για να βοηθήσουν το παιδί τους να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Αρκεί να είναι οι σωστές.
Πολύ συχνά, για παράδειγμα, επαινούμε τα παιδιά μας για την εξυπνάδα που δείχνουν, προσπαθώντας να τονώσουμε την αυτοπεποίθησή τους. Όμως οι μελέτες δείχνουν ότι αυτή η τακτική δεν είναι η καλύτερη: οι γονείς πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας όταν προσπαθούν σκληρά για κάτι και όχι όταν είναι απλώς έξυπνα.
Αν επαινείτε τα παιδιά επειδή είναι έξυπνα, θα αρχίσουν να αποφεύγουν τις δύσκολες προκλήσεις που μπορεί να αμφισβητήσουν την ιδέα ότι είναι έξυπνα. Αντίθετα, ο έπαινος για την προσπάθεια που καταβάλλει είναι μια καλή ιδέα, γιατί ένα παιδί έχει πάντα τον έλεγχο των δυνάμεών του και μαθαίνει ότι πρέπει να προσπαθεί 100%.
Η Δρ Carol Dweck, η οποία είναι μια κορυφαία ερευνήτρια στην παροχή κινήτρων στα παιδιά, τονίζει τη διαφορά ανάμεσα σε μια αναπτυξιακή νοοτροπία σκέψης και μια σταθερή νοοτροπία σκέψης: Επαινώντας ένα παιδί ως έξυπνο επειδή διάβασε ένα βιβλίο, προωθούμε μια σταθερή νοοτροπία σκέψης. Αντίθετα, συγχαίροντας το παιδί που προσπάθησε σκληρά για να διαβάσει το βιβλίο, βοηθάμε να δημιουργήσει μια αναπτυξιακή νοοτροπία σκέψης.
Η διαδικασία αυτή τονίζει τη σημασία της εκμάθησης, αντί να επικροτεί εγγενή ταλέντα για συγκεκριμένα θέματα και δραστηριότητες.
Μια μελέτη του 2007 σε σχολείο της Νέας Υόρκης την οποία συνέγραψε η Δρ Dweck, διαπίστωσε ότι τα παιδιά που είχαν ενθαρρυνθεί σύμφωνα με τη σταθερή νοοτροπία σκέψης, εμφάνισαν πτώση στους βαθμούς τους στα μαθηματικά, ενώ τα παιδιά που επαινεθήκαν σύμφωνα με την αναπτυξιακή νοοτροπία σκέψης, βελτίωσαν τους βαθμούς τους. Η έρευνα στην οποία συμμετείχαν 373 μαθητές, δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Ανάπτυξη του Παιδιού» και έδειξε πως η προώθηση της ιδέας ότι η νοημοσύνη είναι εύπλαστη, ήταν το κλειδί της επιτυχίας.
Εξηγώντας τα αποτελέσματα της μελέτης, η Δρ Dweck είπε: «Οι μαθητές ξεκίνησαν τη χρονιά έχοντας σχεδόν τους ίδιους βαθμούς. Αλλά μέχρι το τέλος του πρώτου τριμήνου, οι βαθμοί τους διαφοροποιήθηκαν και συνέχισαν να αποκλίνουν για τα επόμενα δύο χρόνια. Το μόνο πράγμα που διέφερε, ήταν η νοοτροπία τους. Ο νούμερο ένα στόχος για τα παιδιά με σταθερή νοοτροπία σκέψης είναι “να φαίνεσαι έξυπνος, ανά πάσα στιγμή και με κάθε κόστος”. Αλλά όταν έχουν αναπτυξιακή νοοτροπία σκέψης, όταν πιστεύουν ότι η νοημοσύνη μπορεί να αναπτυχθεί, βασικός κανόνας τους είναι “να μαθαίνεις ανά πάσα στιγμή και με κάθε κόστος”».
