Η 11η Απριλίου έχει καθιερωθεί από το 1997 ως η Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Νόσου του Πάρκινσον, καθώς αυτή την ημέρα το 1775 γεννήθηκε ο γιατρός Τζέιμς Πάρκινσον, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που ανακάλυψε τα συμπτώματα της νόσου.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια νευροεκφυλιστική πάθηση, μια ασθένεια που προκαλεί βλάβη στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου που ελέγχουν την κίνηση. Πρόκειται για μία προοδευτική νόσο, το οποίο σημαίνει ότι τα συμπτώματά εμφανίζονται σταδιακά και σιγά-σιγά επιδεινώνονται.
Υπολογίζεται ότι περίπου 6,3 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από τη νόσο. Το Πάρκινσον δεν κάνει διακρίσεις, επηρεάζοντας ανθρώπους όλων των φυλών και πολιτισμών. Οι περισσότεροι ασθενείς που υποφέρουν από Πάρκινσον είναι πάνω από 60 ετών, όμως ένας στους δέκα είναι κάτω από 50 ετών. Οι άνδρες κινδυνεύουν ελαφρώς περισσότερο από ότι οι γυναίκες από την ασθένεια.
Τα συμπτώματα του Πάρκινσον
Ο κάθε ασθενής με Πάρκινσον μπορεί να έχει διαφορετικά συμπτώματα, όμως τα πιο κοινά είναι το τρέμουλο, η μυϊκή δυσκαμψία και η βραδυκινησία. Όλα αυτά έχουν σχέση με την κίνηση του ανθρώπου και ονομάζονται κινητικά συμπτώματα. Πολλοί άνθρωποι με νόσο του Πάρκινσον βιώνουν επίσης άλλα προβλήματα που δεν σχετίζονται με την κίνηση, όπως ο πόνος, το άγχος και η κατάθλιψη. Αυτά ονομάζονται μη κινητικά συμπτώματα.
Το Πάρκινσον προκαλείται από την απώλεια των κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη στον εγκέφαλο. Ωστόσο, για ποιο ακριβώς λόγο εξαφανίζονται τα κύτταρα που παράγουν ντοπαμίνη δεν είναι σαφές. Η έρευνα δείχνει ότι μπορεί να ευθύνεται ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων για την εμφάνιση της νόσου. Το πώς όμως αυτοί οι δύο παράγοντες αλληλεπιδρούν ποικίλλει, από άτομο σε άτομο. Είναι επίσης ασαφές γιατί μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν τη νόσο, ενώ κάποιοι άλλοι όχι.
Καθώς δεν υπάρχει κάποιο ειδικό διαγνωστικό τεστ, είναι δύσκολο να εντοπιστεί η νόσος του Πάρκινσον. Το ότι τα συμπτώματά διαφέρουν από άτομο σε άτομο και ότι μοιάζουν με τα συμπτώματα μια σειράς άλλων ασθενειών, κάνει τη διάγνωση ακόμη πιο δύσκολα.
Αν υποψιάζεστε ότι έχετε τη νόσο, είναι σημαντικό να δείτε τον γιατρό σας ή έναν νευρολόγο το συντομότερο δυνατό. Μερικές φορές η διάγνωση μπορεί να γίνει γρήγορα, όμως άλλες φορές μπορεί να χρειαστούν μήνες ή ακόμα και χρόνια. Συνήθως, θα χρειαστούν αρκετές εξετάσεις ώσπου να γίνει και να επιβεβαιωθεί η διάγνωση.
Τα συμπτώματα της νόσου σταδιακά επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου. Πολλοί άνθρωποι με τη νόσο γνωρίζουν ότι πάσχουν για αρκετό χρονικό διάστημα – συχνά δύο με τρία χρόνια – προτού ζητήσουν επίσημη διάγνωση και το κάνουν μόνο όταν τα συμπτώματα γίνονται εμφανή ή αρχίσουν να δυσκολεύουν πραγματικά την καθημερινή ζωή.
Καθώς τα συμπτώματα και η ανταπόκριση στη θεραπεία διαφέρουν από άτομο σε άτομο, δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί με ακρίβεια πώς θα προχωρήσει η νόσος του Πάρκινσον. Όπως και να έχει όμως, όσο πιο νωρίς απευθυνθεί ο ασθενής στον γιατρό, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η θεραπεία.
