Σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας Environmental Science & Technology, μικρόβια κρύβονται σε πισίνες και υδρομασάζ – τόσο ιδιωτικά όσο και δημόσια – ακόμα και αφού αυτά έχουν καθαριστεί.
Οι ερευνητές της μελέτης εξηγούν ότι ενώ τα απολυμαντικά που χρησιμοποιούνται στις πισίνες (το χλώριο και το βρώμιο είναι τα πιο δημοφιλή) καταστρέφουν τους παθογόνους παράγοντες, ο συνδυασμός των εν λόγω προϊόντων καθαρισμού με άλλες ουσίες που «συνεισφέρουν» οι άνθρωποι στο νερό δημιουργούν άλλες επικίνδυνες ενώσεις, γνωστές ως παραπροϊόντα απολύμανσης των υδάτων.
«Τα παραπροϊόντα απολύμανσης σχηματίζονται όταν απολυμαντικά, όπως το χλώριο, το βρώμιο ή το όζον, αντιδρούν με οργανική ύλη που υπάρχει στο νερό», εξηγή η Susan Richardson, επικεφαλής ερευνήτρια και καθηγήτρια χημείας στο πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας. «Η μη φυσική οργανική ύλη μπορεί να περιλαμβάνει ενώσεις που υπάρχουν στα ούρα (ουρία, ουρικό οξύ ή φαρμακευτικές ουσίες), στον ιδρώτα και επίσης ενώσεις που προκύπτουν από τα προϊόντα προσωπικής φροντίδας, όπως τα αντηλιακά, οι λοσιόν, τα προϊόντα για τα μαλλιά και τα καλλυντικά».
Η Richardson και η ομάδα της εξέτασαν δείγματα νερού από ιδιωτικές και δημόσιες πισίνες και υδρομασάζ, μετά από την κανονική και έντονη χρήση. Οι ερευνητές όχι μόνο ανακάλυψαν περισσότερα από 100 παραπροϊόντα απολύμανσης στα δείγματα νερού, αλλά ότι τα δείγματα ήταν μεταξύ 2,4 και 4,1 φορές πιο μεταλλαξιογόνο από το κανονικό νερό του δικτύου παροχής, από το οποίο είχε γεμίσει κάθε πισίνα.
«Βρήκαμε επίσης ορισμένα παραπροϊόντα που είναι μοναδικά σε πισίνες και σπα, που δεν έχουν βρεθεί προηγουμένως στο πόσιμο νερό. Φυσικά, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πίνουν αυτό το νερό, αν και όσοι κολυμπούν πιθανότατα θα καταπιούν λίγο. Οι κύριοι τρόποι έκθεσης στα παραπροϊόντα είναι μέσω της αναπνοής, ενώ κάποια φτάνουν στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του δέρματος», ανέφερε η καθηγήτρια.
Αυτές οι ανόργανες ουσίες έχουν την ικανότητα να προκαλούν σοβαρές – ακόμη και καταστροφικές – βλάβες στα κύτταρα μας και ίσως να εξηγείτε έτσι το γιατί προηγούμενες εκθέσεις διαπίστωσαν ότι εκείνοι που κολυμπούν συστηματικά ή εργάζονται κοντά σε πισίνες, έχουν υψηλότερα ποσοστά αναπνευστικών συμπτωμάτων και καρκίνου της ουροδόχου κύστης. «Έχουν επίσης αναφερθεί πιο συχνά κρυολογήματα, πονόλαιμοι και κόκκινα, ερεθισμένα μάτια, καθώς και κάποια δερματικά προβλήματα», λέει η Δρ Richardson.
Βεβαίως, οι συγκεντρώσεις παραπροϊόντων απολύμανσης που αναφέρονται στη μελέτη είναι της τάξης των μικρογραμμαρίων ανά λίτρο, δηλαδή εξαιρετικά μικρές, ενώ η μελέτη μεταλλαξιγένεσης διεξήχθη με τη χρήση μικροοργανισμών. Οι ενώσεις αυτές ακούγονται τρομακτικές, όμως απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να είμαστε σίγουροι για το βλαπτικό τους αποτέλεσμα στην υγεία μας.
Άλλωστε, η πλειοψηφία των δερματικών ερεθισμών που εμφανίζονται μετά από επίσκεψη σε πισίνα ή κάποιο τζακούζι, οφείλεται σε λάθος επίπεδα απολυμαντικού ή pΗ, ενώ κάποιοι άνθρωποι είναι απλώς ευαίσθητοι στο χλώριο ή το βρώμιο.
