Μια επιθετική χημειοθεραπεία που ακολουθείται από μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ή πολλαπλής σκλήρυνσης), όπως υποστηρίζει μια μικρή έρευνα.
Τα στοιχεία της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο ιατρικό περιοδικό The Lancet και σε αυτή συμμετείχαν 24 ασθενείς ηλικίας μεταξύ 18 και 50 ετών, από τρία νοσοκομεία του Καναδά. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, στους 23 ασθενείς η αγωγή μείωσε σε μεγάλο βαθμό την εκδήλωση της νόσου, όμως ο άλλος ασθενής πέθανε.
Η πολλαπλή σκλήρυνση προκαλεί το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί λανθασμένα στα νεύρα του εγκεφάλου και στο νωτιαίο μυελό. Οι περισσότεροι ασθενείς διαγιγνώσκονται με την πάθηση μεταξύ των 20 και των 30 χρόνων τους.
Μία υπάρχουσα θεραπεία προκαλεί καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος με χημειοθεραπεία και στη συνέχεια εισαγωγή βλαστικών κυττάρων στο αίμα του ασθενούς – η διαδικασία αυτή είναι γνωστή ως αυτόλογη μεταμόσχευση βλαστικών αιμοποιητικών κυττάρων (HSCT).
Όμως σε αυτή την έρευνα, οι καναδοί επιστήμονες προχώρησαν περισσότερο, όχι απλώς καταστέλοντας το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά «καταστρέφοντάς» το τελείως. Στη συνέχεια, το ανοσοποιητικό σύστημα αναδημιουργήθηκε με βλαστικά κύτταρα που συλλέχθηκαν από το αίμα του ασθενούς τα οποία ήταν σε τόσο πρώιμο στάδιο που δεν είχαν αναπτύξει ακόμη τις αδυναμίες που προκαλούν πολλαπλή σκλήρυνση.
Οι συντάκτες της έρευνας είπαν ότι στους ασθενείς που επιβίωσαν, δεν υπήρχαν υποτροπές και καμία ανιχνεύσιμη νέα δραστηριότητα της νόσου, για μια περίοδο έως 13 χρόνια. Όλοι οι ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη είχαν «φτωχή» πρόγνωση και είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε τυπική ανοσοκατασταλτική θεραπεία που δεν είχε καταφέρει να ελέγξει την πολλαπλή σκλήρυνση – η οποία επηρεάζει περίπου δύο εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Ο μόνος ασθενής που δεν τα κατάφερε, πέθανε ως αποτέλεσμα των ισχυρών παρενεργειών της χημειοθεραπείας, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Mark Freedman παραδέχθηκε ότι υπήρχαν περιορισμοί στην έρευνα – όπως το μικρό δείγμα – και δεν υπήρχε ομάδα ελέγχου η οποία χρησιμοποιείται για τη σύγκριση με εκείνους που υποβλήθηκαν σε θεραπεία.
«Δεδομένου ότι αυτή είναι μια επιθετική θεραπεία, τα ενδεχόμενα οφέλη θα πρέπει να σταθμίζονται έναντι των κινδύνων σοβαρών επιπλοκών που σχετίζονται με τη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων και αυτή η θεραπεία θα πρέπει να προσφέρεται μόνο σε εξειδικευμένα κέντρα με εμπειρία τόσο στη θεραπεία της σκλήρυνση κατά πλάκας όσο και στη θεραπεία με βλαστοκύτταρα».
Η Δρ Emma Gray, επικεφαλής κλινικών δοκιμών στη βρετανική Εταιρεία Πολλαπλής Σκλήρυνσης, είπε: «Η μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων αυτού του είδους είναι ένας ταχέως εξελισσόμενος τομέας της έρευνας για την πολλαπλή σκλήρυνση, πολλά υποσχόμενος για ανθρώπους με ορισμένους τύπους της νόσου. Αυτή η θεραπεία δίνει ελπίδες, αλλά είναι επίσης μια πολύ επιθετική διαδικασία, με σημαντικούς κινδύνους και απαιτεί ειδική παρακολούθηση στη συνέχεια».
