«Δραστηριοποιήσου. Το μέλλον είναι στα χέρια σου» είναι το φετινό μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Αρθρίτιδας, που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Οκτωβρίου και όπως αναφέρουν οι ειδικοί, δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί, υπάρχουν όμως τρόποι, που μπορούν να βοηθήσουν τον νοσούντα να λάβει την καλύτερη φροντίδα και να έχει ποιότητα ζωής. «Να μην αποκλειστεί από το φόβο» και να έχει το θάρρος για να «πολεμήσει» την ρευματοειδή αρθρίτιδα, ανέφερε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, η Αθανασία Παππά, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛΕΑΝΑ).
Τέσσερις είναι οι αποτελεσματικές στρατηγικές, ανέφερε η κ. Παππά, οι οποίες μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των νοσούντων. Η καθημερινή άσκηση, η αυτοδιαχείριση και η κοινωνική επανένταξη, η εκπαίδευση των νοσούντων και των οικογενειών τους και η εξορθολογισμένη φαρμακοθεραπεία/φαρμακοεπαγρύπνηση.
Οι ρευματικές παθήσεις δεν είναι σπάνιες, δεν είναι αθώες, δεν είναι δύσκολο να διαγνωσθούν και μπορούν να αντιμετωπισθούν με επάρκεια, αρκεί, όπως είπε ο πρόεδρος της Ελληνικής Ρευματολογικής Εταιρείας (ΕΡΕ-ΕΠΕΡΕ), Παναγιώτης Τρόντζας, να υπάρχει σχέδιο, συνεργασία και εθελοντική εργασία, ορθολογική κατανομή των διαθέσιμων πόρων και πολιτική στήριξη-τολμηρές ενέργειες. Μάλιστα, για το τελευταίο ανέφερε, ότι ενώ το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τις ρευματικές παθήσεις, έχει λάβει την έγκριση από το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας, δεν έχει προχωρήσει ακόμη τίποτα.
Η αρθρίτιδα στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα, όπως ανέφερε ο Παναγιώτης Τρόντζας, οι ρευματοπαθείς ανέρχονται περίπου σε 3.000.000, ενώ 1 στα 1000 παιδιά πάσχουν από νεανική αρθρίτιδα. Οι Ρευματικές Παθήσεις, (ΡΠ) αποτελούν την πρώτη, κατά σειρά, αιτία (μεταξύ όλων των νοσημάτων), χρόνιου προβλήματος υγείας (38,7%), μακροχρόνιας και βραχυχρόνιας σωματικής ανικανότητας (47,2% και 26,2% αντίστοιχα) και ιατρικών επισκέψεων (20,5%), ενώ κατατάσσονται στη δεύτερη θέση, ως αιτία κατανάλωσης συνταγογραφούμενων και μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (24,0% και 17,7% αντίστοιχα). Προσβάλλουν όλες τις ηλικίες (όχι μόνο τους ηλικιωμένους) και συνοδεύονται από πόνο και ανικανότητα, ενώ εάν δεν αντιμετωπιστούν κατάλληλα, οδηγούν σε αναπηρία και αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις των Ρευματικών Παθήσεων, όπως είπε ο κ. Τρόντζας, η αιτιολογία παραμένει άγνωστη. Ο τρόπος ζωής (άσκηση, διατροφή, κάπνισμα, επάγγελμα, τόπος διαμονής κλπ), καθώς και οι κλιματολογικές συνθήκες, δεν φαίνεται να σχετίζονται άμεσα με την παθογένεση των ΡΠ, αλλά μπορούν να επηρεάσουν την εμφάνιση ή την εξέλιξη ορισμένων από αυτά τα νοσήματα.
Στη χώρα μας εκτιμάται ότι το 25% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα εγκαταλείπει την εργασία μέσα στα 5 πρώτα χρόνια από τη διάγνωση, ενώ 1 στους 2 ασθενείς με αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση σε ρευματολόγο, λιγότεροι από το 20% εργάζονται στο ΕΣΥ ή στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
