Τα αγόρια που γεννήθηκαν από πατέρες οι οποίοι χρειάστηκαν βοήθεια για τη σύλληψή τους, έχουν χειρότερη ποιότητα σπέρματος ως ενήλικες από τους συνομηλίκους τους των οποίων η σύλληψη έγινε χωρίς βοήθεια, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Human Reproduction, εξέτασε άνδρες που είχαν συλληφθεί με ενδοκυτταροπλασματική έγχυση σπερματοζωαρίου (ICSI) και οι ερευνητές ανέφεραν ότι επιβεβαίωσαν τη θεωρία πως η ανδρική υπογονιμότητα θα κληρονομηθεί από τους πατέρες στα αγόρια.
Στην τεχνική ICSI, ένα μοναδικό, καλής ποιότητας σπερματοζωάριο επιλέγεται και εγχύεται απευθείας μέσα σε ένα ωάριο για να το γονιμοποιήσει. Η τεχνική αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 για να βοηθήσει τους άνδρες με χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων, ασυνήθιστο σχήματος σπέρματος ή χαμηλή κινητικότητα σπέρματος να τεκνοποιήσουν, καλύπτοντας ένα σημαντικό μέρος του συνόλου των εξωσωματικών γονιμοποιήσεων.
Η μελέτη αυτή, που πραγματοποιήθηκε από μια ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο των Βρυξελλών – όπου αναπτύχθηκε η ICSI – εξέτασε 54 άνδρες ηλικίας 18 έως 22 ετών των οποίων η σύλληψη έγινε με ενδοκυτταροπλασματική έγχυση σπερματοζωαρίου και τους συνέκρινε με 57 άνδρες της ίδιας ηλικίας.
Οι άνδρες που γεννήθηκαν με την ICSI είχαν σχεδόν το ήμισυ της συγκέντρωσης σπερματοζωαρίων και δύο φορές χαμηλότερο συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων και κινητικότητα σπέρματος από τους άνδρες της ίδιας ηλικίας των οποίων η σύλληψη είχε γίνει φυσιολογικά.
Είχαν, επίσης, σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν συγκέντρωση σπερματοζωαρίων κάτω από αυτό που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει ως «κανονικό» επίπεδο – 15 εκατομμύρια ανά χιλιοστόλιτρο σπέρματος – και τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων κάτω από 39 εκατομμύρια.
Ο καθηγητής Andre Van Steirteghem, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, δήλωσε ότι ήταν η πρώτη προσπάθεια να δοκιμαστεί η θεωρία που θέλει τους γιους να κληρονομούν τα προβλήματα της ποιότητας του σπέρματος των πατέρων τους.
Σύνθετο θέμα η ανδρική υπογονιμότητα
Αλλά διευκρίνισε παράλληλα ότι ήταν μια πιο σύνθετη εικόνα από ό, τι θα περίμενε κανείς: «Τα χαρακτηριστικά του σπέρματος των πατέρων που έκαναν ICSI, δεν “προβλέπουν” τα αντίστοιχα του σπέρματος των παιδιών τους. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι γενετικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην ανδρική υπογονιμότητα, αλλά πολλοί άλλοι παράγοντες μπορεί επίσης να παρεμβαίνουν».
Από την πλευρά του, ο καθηγητής Richard Sharpe, από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, δήλωσε ότι δεδομένου ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η ανδρική υπογονιμότητα είναι ανεξήγητη, δεν είναι σίγουρο ότι τα προβλήματα γονιμότητας του πατέρα κληρονομούνται.
Και πρόσθεσε: «Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι μια υπενθύμιση ότι η ICSI δεν είναι μια θεραπεία για την ανδρική υπογονιμότητα, αλλά απλά ένας τρόπος να παρακάμψουμε το πρόβλημα και να αφήσουμε την επόμενη γενιά να ασχοληθεί με αυτό».
