Η λήψη ενός κοινού είδους παυσίπονου συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει μία νέα μελέτη. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη και η δικλοφενάκη, χρησιμοποιούνται συνήθως ως αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη.
Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση British Medical Journal εξέτασε στοιχεία από 10 εκατομμύρια ανθρώπους, από τη Μεγάλη Βρετανία, την Ολλανδία, την Ιταλία και τη Γερμανία, κατά μέσο όρο ηλικίας 77 ετών, οι οποίοι λάμβαναν τα φάρμακα. Οι εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι τα ευρήματα είχαν μικρό ενδιαφέρον για τους περισσότερα ανθρώπους κάτω των 65 ετών, αλλά ήταν πιθανώς ανησυχητικά για τους ηλικιωμένους ασθενείς.
Οι ερευνητές, από το πανεπιστήμιο του Μιλάνου Bicocca, ανακάλυψαν ότι η λήψη ΜΣΑΦ αύξησε τον κίνδυνο εισαγωγής στο νοσοκομείο με καρδιακή ανεπάρκεια κατά 19%, σε σχέση με ανθρώπους που δεν λάμβαναν τη συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή.
Δεδομένου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στη μελέτη ήταν μεγαλύτερης ηλικίας και καθώς όσοι λαμβάνουν ΜΣΑΦ έχουν, σε γενικές γραμμές, προβλήματα υγείας, αρκετοί ειδικοί δήλωσαν ότι τα ευρήματα της μελέτης είχαν πολύ μικρή σημασία για τους περισσότερους ανθρώπους που είναι κάτω των 65 ετών, αν και ίσως υπάρχει θέμα ανησυχίας για τους ηλικιωμένους ασθενείς.
Το Βρετανικό Ίδρυμα Καρδιάς τόνισε ότι οι ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν τη χαμηλότερο δυνατή δόση ΜΣΑΦ, για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Ο καθηγητής Peter Weissberg, ιατρικός διευθυντής στο Ίδρυμα, δήλωσε: «Αυτή η μεγάλη μελέτη παρατήρησης ενισχύει προηγούμενες έρευνες που δείχνουν ότι ορισμένα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα -μια ομάδα φαρμάκων που συνήθως λαμβάνονται από ασθενείς με κοινά προβλήματα- μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας».
«Είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι τέτοια φάρμακα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή σε ασθενείς που έχουν καρδιακές παθήσεις ή βρίσκονται σε ομάδα υψηλού κινδύνου για να εμφανίσουν. Αυτό ισχύει κυρίως για αυτούς που τα λαμβάνουν σε καθημερινή βάση και όχι μόνο περιστασιακά».
«Καθώς τα καρδιολογικά προβλήματα και εκείνα των αρθρώσεων συχνά συνυπάρχουν, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους, η μελέτη αυτή χρησιμεύει ως υπενθύμιση προς τους γιατρούς να εξετάζουν προσεκτικά το πώς θα συνταγογραφούν ΜΣΑΦ και προς τους ασθενείς ότι θα πρέπει να λαμβάνουν μόνο τη χαμηλότερη αποτελεσματική δόση, για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα».
