Οι μπαμπάδες που εμπλέκονται συναισθηματικά με τα παιδιά τους και αισθάνονται σίγουροι ως γονείς είναι λιγότερο πιθανό να μεγαλώσουν απογόνους με προβλήματα συμπεριφοράς, όπως δείχνει πρόσφατη έρευνα.
Η νέα μελέτη από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διαπίστωσε ότι η συναισθηματική προσήλωση του πατέρα και ο ισχυρός δεσμός με το παιδί του είχε την ισχυρότερη επίδραση σχετικά με το αν ένα παιδί εμφάνιζε προβλήματα στο μέλλον.
Οι ειδικοί εξέτασαν δείκτες συμμετοχής, όπως αν οι μπαμπάδες νιώθουν σίγουροι με το παιδί τους, αν δημιουργούν ισχυρό δεσμό, αν αισθάνονται πληρότητα και αν η πατρότητα τους κάνει να αισθάνονται πιο κοντά στη σύντροφό τους.
Οι ερευνητές, γράφοντας στο BMJ Open, κατέληξαν: «Τα ευρήματα αυτής της έρευνας μελέτης δείχνουν ότι οι ψυχολογικές και συναισθηματικές πτυχές της πατρικής ενασχόλησης κατά το πρώτο διάστημα της ζωής του βρέφους, αποτελούν ισχυρό παράγοντα που επηρεάζουν αργότερα τη συμπεριφορά του παιδιού και όχι το χρονικό διάστημα που οι πατέρες ασχολούνται με τη φροντίδα των παιδιών ή των οικιακών καθηκόντων».
«Το πώς οι νέοι μπαμπάδες βλέπουν τους εαυτούς τους ως γονείς, το πώς εκτιμούν το ρόλο τους ως γονέα και το πώς προσαρμόζονται σε αυτό τον νέο ρόλο – και όχι ο χρόνος άμεσης συμμετοχής στη φροντίδα των παιδιών – φαίνεται να σχετίζεται με θετική έκβαση στη συμπεριφορά των παιδιών».
Τα δεδομένα προήλθαν από γονείς 10.440 παιδιών ηλικίας οκτώ μηνών, οι οποίοι κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με την ψυχική υγεία των ίδιων και του παιδιού τους, καθώς και με τις απόψεις τους για την ανατροφή των παιδιών, τον χρόνο που δαπανούν για τη φροντίδα τους, τη συμπεριφορά και την ανάπτυξη του παιδιού.
Δεδομένα ήταν επίσης διαθέσιμα για περισσότερα από 6.000 παιδιά όταν έφτασαν στην ηλικία των εννέα και 11 χρόνων.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όταν μπαμπάδες είχαν μεγάλη βαθμολογία στη συναισθηματική σύνδεση με το παιδί τους και αισθανόταν αυτοπεποίθηση στο ρόλο τους ως γονείς, τα παιδιά τους είχαν έως μέχρι 28% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα συμπεριφοράς στην προ-εφηβική ηλικία τους.
Οι ερευνητές δήλωσαν: «Η θετική ανατροφή των παιδιών από τους πατέρες τους μπορεί να συμβάλλει σε καλά αποτελέσματα με διάφορους τρόπους. Η συμμετοχή τους μπορεί να επηρεάσει τα παιδιά έμμεσα με το να είναι πηγή πρακτικής και συναισθηματικής υποστήριξης στις μητέρες οι οποίες παρέχουν περισσότερη άμεση φροντίδα στα παιδιά».
«Η θετική επίδραση αυτών στην ευημερία των μητέρων και τον τρόπο ανατροφής των παιδιών μπορεί στη συνέχεια να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα στα παιδιά. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η συμμετοχή των μπαμπάδων μπορεί επίσης να ανακουφίσει την επίδραση παραγόντων όπως η κατάθλιψη της μητέρας που είναι γνωστό ότι αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων συμπεριφοράς στα παιδιά».
«Η μεγαλύτερη πατρική συμμετοχή μπορεί επίσης να οδηγήσει ή να είναι εκδήλωση μια ευτυχισμένης και ενωμένης οικογένειας, άλλος ένας παράγοντας που μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στα παιδιά».
