Η τακτική χρήση της καισαρικής τομής έχει αντίκτυπο στην ανθρώπινη εξέλιξη, υποστηρίζει μια νέα έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.
Περισσότερα μητέρες χρειάζονται πλέον χειρουργική επέμβαση για να φέρουν στον κόσμο το μωρό τους, λόγω της στενής τους λεκάνης, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι περιπτώσεις όπου το μωρό δεν μπορεί να χωρέσει στο φυσιολογικό κανάλι γέννησης έχουν αυξηθεί από 30 στις 1.000 γεννήσεις το 1960, σε 36 στις 1.000 σήμερα.
Τα παλαιότερα χρόνια τα γονίδια που προκαλούν τη στενότερη λεκάνη δεν περνούσαν από τη μητέρα στο παιδί, καθώς και οι δύο πέθαιναν στον τοκετό. Ερευνητές από την Αυστρία λένε ότι η τάση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί, αλλά όχι σε βαθμό που η φυσιολογικοί τοκετοί θα καταστούν σπάνιοι.
Ο δρ Philipp Mitteroecker, του τμήματος Θεωρητικής Βιολογίας στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, είπε ότι υπάρχει μια μακροχρόνια ερώτηση στην κατανόηση της ανθρώπινης εξέλιξης.«Γιατί το ποσοστό των προβλημάτων στη γέννηση , κυρίως αυτό που αποκαλούμε κεφαλοπυελική δυσαναλογία θέσεως- βασικά ότι το μωρό δεν χωράει μέσα από το μητρικό κανάλι γέννησης – είναι τόσο υψηλό;» είπε.
«Χωρίς τη παρέμβαση της σύγχρονης ιατρικής τέτοια προβλήματα θα ήταν συχνά θανατηφόρα και αυτό είναι, από μια εξελικτική σκοπιά, η φυσική επιλογή. Οι γυναίκες με πολύ στενή λεκάνη δεν θα είχαν επιβιώσει κατά τον τοκετό πριν από 100 χρόνια. Τώρα όμως επιβιώνουν και περνούν τα γονίδιά τους για στενή λεκάνη στις κόρες τους».
Ένα βασικό εξελικτικό ερώτημα είναι γιατί η ανθρώπινη λεκάνη δεν έχει γίνει μεγαλύτερη όλα αυτά τα χρόνια. Το κεφάλι ενός ανθρώπινου μωρού είναι μεγάλο σε σύγκριση με άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά, όπως οι χιμπατζήδες που μπορούν να γεννήσουν σχετικά εύκολα.
Οι ερευνητές επινόησαν ένα μαθηματικό μοντέλο, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και άλλες μεγάλες μελέτες για τον τοκετό και ανακάλυψαν αντίθετες εξελικτικές δυνάμεις.
Υπάρχει μια τάση προς μεγαλύτερη νεογέννητα, τα οποία είναι πιο υγιή. Ωστόσο, εάν είναι πάρα πολύ μεγάλα, θα δημιουργηθεί πρόβλημα κατά τη διάρκεια του τοκετού, με καταστροφικά αποτελέσματα για τη μητέρα, το μωρό και τα γονίδια που δεν θα περάσουν στην επόμενη γενιά. Οι δύο αυτές τάσεις – μεγαλύτερα και υγιέστερα μωρά ή μικρότερα με μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης κατά τον τοκετό – αλληλοσυγκρούονται.
«Μια πλευρά αυτής της εξελικτική δύναμης – δηλαδή η τάση για μικρότερα μωρά – έχει εξαφανιστεί λόγω της καισαρικής τομής» είπε ο Δρ Mitteroecker. «Η πρόθεσή μας δεν είναι να επικρίνουμε την ιατρική παρέμβαση βεβαίως, αλλά έχει επίδραση στην εξέλιξη».
«Το κρίσιμο ζήτημα είναι, τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον. Περιμένω ότι αυτή η εξελικτική τάση θα συνεχιστεί, αλλά ίσως μόνο για λίγο και με αργούς ρυθμούς».
