Μια τεχνητή εμβρυακή δομή δημιουργήθηκε στο εργαστήριο για πρώτη φορά, σε ένα ιστορικό επίτευγμα που θα μπορούσε να ρίξει περισσότερο φως στον μαγικό τρόπο που δημιουργείται η ζωή.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ ήταν σε θέση να δημιουργήσουν αυτό που περιέγραψαν ως πρώιμο «ανατομικά σωστό» έμβρυο ποντικού. Αν και παράλληλα υπογράμμισαν ότι η έρευνά τους δεν ήταν κοντά στο να καταφέρουν να δημιουργήσουν κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πραγματικό ζώο, ένας από τους επιστήμονες δήλωσε ότι χωρίς αμφιβολία κάποια στιγμή θα ήταν δυνατόν να το πετύχουν.

Η ίδια τεχνική θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή ενός τεχνητού μοντέλου ενός ανθρώπινου εμβρύου, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν τους λόγους για τους οποίους κάποιοι πρώιμα έμβρυα αποτυγχάνουν να αναπτυχθούν μέσα στη μήτρα.

Η έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science, αναφέρει ότι το μοντέλο του εμβρύου δημιουργήθηκε με συνδυασμό δύο διαφορετικών τύπων βλαστικών κυττάρων, τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε οποιοδήποτε είδος ιστού που απαιτείται για να δημιουργηθεί ένα ζώο, από εγκεφαλικά έως κύτταρα του δέρματος. Ένας τύπος σχημάτισε το έμβρυο, ενώ ο άλλος αναπτύχθηκε σε πλακούντα.

Η καθηγήτρια Magdalena Zernicka-Goetz, η οποία ηγήθηκε της έρευνας, δήλωσε: «Τόσο τα εμβρυϊκά και όσο και τα εξωεμβρυϊκά κύτταρα αρχίζουν να μιλούν μεταξύ τους και να οργανώνονται σε μια δομή που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως ένα έμβρυο. Έχει ανατομικά σωστές περιοχές που αναπτύσσονται στη σωστή θέση και στο σωστό χρόνο».

Η συνεργάτης ερευνήτρια Sarah Harrison δήλωσε ότι η χρήση ανθρώπινων βλαστικών κυττάρων για να δημιουργηθεί μια παρόμοια δομή στο εργαστήριο ήταν «κάτι που σίγουρα θα πρέπει να εξερευνήσουμε».

«Και πάλι θα ήταν ένα μοντέλο, δεν θα ήταν ποτέ πραγματικό… αλλά θα μπορούσε να είναι κάτι που θα μας βοηθούσε να ανακαλύψουμε τι οδηγεί σε αποτυχημένες εγκυμοσύνες», είπε.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα κύτταρα φάνηκε να οργανώνονται στη σωστή δομή, αφού ένα τρισδιάστατο περίγραμμα δημιουργήθηκε, ώστε να αναπτυχθούν επάνω του.

Η Δρ Magdalena Zernicka-Goet δήλωσε: «Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένη, όταν είδαμε το αποτέλεσμα. Σίγουρα, όταν ξεκινήσαμε τα προκαταρκτικά πειράματα, μείναμε έκπληκτοι από την αυτοοργάνωση, την αυτοσυναρμολόγηση αν θέλετε των κυττάρων, χωρίς να απαιτείται μεγάλη χειραγώγηση από την πλευρά μας».

Περαιτέρω έρευνα απαιτείται, ώστε να ανακαλυφθεί, «ποιοι είναι οι παράγοντες που επιτρέπουν μια τέτοια διαδικασία, τη διάταξη των κυττάρων αυτών, μέσα σε ό, τι είναι στην πραγματικότητα ένα συνονθύλευμα πραγμάτων».