Ένα φάρμακο που επιτρέπει σε ποντίκια να τρέχουν σχεδόν 70% περισσότερο προτού εξαντληθούν έχει δημιουργηθεί από επιστήμονες που αναζητούν ένα χάπι που θα μιμείται τα αποτελέσματα της άσκησης.
Παρά το γεγονός ότι έκαναν γενικά καθιστική ζωή, τα ποντίκια ήταν συνήθως σε θέση να τρέξουν για 2 ώρες και 40 λεπτά σε διάδρομο. Ωστόσο, όσα έλαβαν το φάρμακο κατάφεραν να συνεχίσουν για 4 ώρες και 30 λεπτά.
Το φάρμακο, γνωστό ως GW, ενεργοποιεί ένα γονίδιο που ονομάζεται PPARD, το οποίο έχει συσχετιστεί με την ικανότητα κάποιου να τρέχει μεγάλες αποστάσεις, να δείχνει αντοχή στην αύξηση βάρους και να ανταποκρίνεται καλά στην ινσουλίνη. Αυτές είναι όλες οι ιδιότητες που συνδέονται με την φυσική κατάσταση.
Ένας από τους ερευνητές, ο Δρ Weiwei Fan, του Ινστιτούτου Salk στις ΗΠΑ, δήλωσε: «Η άσκηση ενεργοποιεί το γονίδιο PPARD, αλλά δείχνουμε ότι μπορεί να γίνει το ίδιο και χωρίς μηχανική προπόνηση. Δηλαδή, μπορούμε να βελτιώσουμε την αντοχή στο ίδιο επίπεδο με κάποιον που γυμνάζεται, χωρίς τη σωματική προσπάθεια».
Παρότι ένα τέτοιο φάρμακο μπορεί να χρησιμοποιηθεί με λάθος τρόπο από αθλητές, με την ελπίδα ότι θα τους δώσει ένα πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους, ελπίζεται ότι θα μπορούσε να βελτιώσει την υγεία όσων δυσκολεύονται να ασκηθούν αποτελεσματικά, όπως ηλικιωμένοι, παχύσαρκοι ή ασθενείς.
Θεωρείται ότι η τεχνητή αύξηση της φυσικής κατάστασης μπορεί να βοηθήσει ειδικότερα τα άτομα με καρδιακές παθήσεις.
«Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι μπορούν να βελτιώσουν την αερόβια αντοχή τους μέσω της προπόνησης», δήλωσε ο καθηγητής Ronald Evans, ο οποίος πρόεδρος Μοριακής και Αναπτυξιακής Βιολογίας στο Ινστιτούτο Salk. «Το ερώτημα για εμάς ήταν: πώς λειτουργεί η αντοχή; Μπορούμε να αντικαταστήσουμε την άσκηση με ένα φάρμακο;».
Η μελέτη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Cell Metabolism, βασίστηκε σε προηγούμενη έρευνα για τον τρόπο με τον οποίο η αντοχή αυξάνεται με την άσκηση.
Καθώς οι άνθρωποι βελτιώνουν τη φυσική τους κατάσταση, οι μύες τους αρχίζουν να καίνε περισσότερο λίπος αντί για σάκχαρο που βρίσκεται στο αίμα και πιστεύεται ότι το γονίδιο PPARD εμπλέκεται σε αυτήν τη διαδικασία. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς ο εγκέφαλος προτιμά πολύ περισσότερο τη ζάχαρη ως πηγή ενέργειας.
Όταν οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων εξαντλούνται, μπορεί να μπερδευτούν, επειδή ο εγκέφαλός τους αγωνίζεται να βρει αρκετή ενέργεια. Έτσι, καθώς οι άνθρωποι ασκούνται περισσότερο, το σώμα τους δίνει προτεραιότητα στον εγκέφαλο για τη χρήση του σακχάρου και αναγκάζει τους μύες να καίνε λίπος, σύμφωνα με τη θεωρία των επιστημόνων.
