Οι ώρες μετακίνησης από και προς τη δουλειά μπορεί να είναι όχι μόνο βαρετές, αλλά και να έχουν αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην υγεία μας όσο και στην απόδοσή μας στην εργασία, όπως δείχνει μια νέα έρευνα.
Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε σε περισσότερους από 34.000 βρετανούς υπαλλήλους από διάφορους επαγγελματικούς τομείς σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία, διαπίστωσε ότι οι εργαζόμενοι που ταξιδεύουν λιγότερο από μισή ώρα κερδίζουν έξι επιπλέον ημέρες παραγωγικού χρόνου κάθε χρόνο, σε σύγκριση με εκείνους που υποχρεώνονται να μετακινούνται για 60 λεπτά ή και περισσότερο για να προσέλθουν στην εργασία τους.
Οι μετακινήσεις μεγαλύτερης διάρκειας φαίνεται επίσης να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχική ευεξία, καθώς εκείνοι που ταξιδεύουν περισσότερο έχουν 33% περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από κατάθλιψη. Είναι επίσης 40% πιθανότερο να έχουν οικονομικές ανησυχίες και 12% περισσότερες πιθανότητες να έχουν προβλήματα λόγω εργασιακού άγχους. Οι ίδιοι εργαζόμενοι είχαν την τάση να κοιμούνται λιγότερο από τις συνιστώμενες επτά ώρες κάθε βράδυ και διέτρεχαν επιπλέον κίνδυνο κατά 21% να είναι παχύσαρκοι.
Τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν πόσο σημαντική είναι η καθημερινή ρουτίνα των εργαζομένων για την υγεία και την απόδοσή τους, σύμφωνα με τον Shaun Subel, διευθυντή στρατηγικής στο VitalityHealth, που διοργάνωσε την έρευνα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Κεμπριτζ.
«Εκτός από την εξέταση των τρόπων με τους οποίους το εργασιακό περιβάλλον μπορεί να τροποποιηθεί για να καταστεί περισσότερο ευνοϊκό για τη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας, η έρευνά μας δείχνει ότι οι εργοδότες πρέπει ίσως να εξετάσουν ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας ως ένα σημαντικό μέρος της στρατηγικής τους για την ευεξία στον χώρο εργασίας και την παραγωγικότητα», τόνισε ο κ. Subel.
«Το να επιτρέπεται στους εργαζόμενους η ευελιξία να αποφεύγουν τις ώρες αιχμής για τη μετακίνησή τους όπου είναι δυνατόν μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του άγχους και στην προώθηση πιο υγιεινών επιλογών στον τρόπο ζωής, ενώ ταυτόχρονα φαίνεται ότι θα επηρεάσει θετικά και την παραγωγικότητα».
