Πολλοί από εμάς τείνουμε να μη δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στους εφιάλτες μας, καθώς είναι κάτι που δεν εμπίπτει στον έλεγχό μας και με αυτή τη λογική δεν θα πρέπει να του δίνουμε προσοχή.
Ωστόσο, εάν βλέπετε συχνά εφιάλτες, ίσως να είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι για πιο σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, σύμφωνα με νέα μελέτη από ψυχολόγους του Πανεπιστημίου του Τουρκού στη Φιλανδία.
Τα συμπεράσματά τους υποδηλώνουν ότι οι συστηματικοί εφιάλτες θα πρέπει να θεωρούνται σημάδια πρώιμης προειδοποίησης για διαταραχές ψυχικής υγείας.
«Ο κίνδυνος δεν είναι πολύ μεγάλος, οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από εφιάλτες δεν γίνονται αυτοκτονικοί, αλλά το μήνυμα για τον καθένα είναι ότι οι συχνοί εφιάλτες θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να αντιμετωπιστούν», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Nils Sandman.
Τα αποτελέσματα αποκτήθηκαν με την ανάλυση των φινλανδικών εθνικών δεδομένων Finrisk, όπου συμμετέχουν 71.068 άνθρωποι. Η εθνική έρευνα διεξάγεται ανά πενταετία από το 1972 έως το 2012.
Όμως γιατί η ομάδα του Τουρκού επέλεξε να μελετήσει τη συσχέτιση αυτήν; Τα αποτελέσματα από επιστημονικές μελέτες, «πρέπει να επαναληφθούν αρκετές φορές, προτού μπορέσουμε να τα χαρακτηρίσουμε ως επιστημονικά δεδομένα», δήλωσε ο Sandman.
Το 2001, μια άλλη ανάλυση των δεδομένων του Finrisk υποστήριξε ότι οι εφιάλτες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο αυτοκτονίας. Η ομάδα του Sandman ήθελε να εξετάσει εκ νέου αυτό το συμπέρασμα, επειδή «δεν λήφθηκε υπόψη ότι τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη περιείχαν και βετεράνους πολέμου, γεγονός που θα μπορούσε να έχει επηρεάσει τα αποτελέσματα», είπε ο επικεφαλής συγγραφέας.
Στη νέα μελέτη, 3.139 βετεράνοι πολέμου που συμπεριλήφθηκαν συγκρίθηκαν με τον γενικό πληθυσμό. Φάνηκε ότι αντιμετωπίζουν περισσότερους εφιάλτες από τον γενικό πληθυσμό, αλλά ο κίνδυνος αυτοκτονίας δεν αποδείχθηκε μεγαλύτερος.
«Τα αποτελέσματα της αρχικής μελέτης επιβεβαιώθηκαν και τώρα έχουμε μια πιο αξιόπιστη αντίληψη ότι οι εφιάλτες αυξάνουν, αν και ελαφρώς, τον κίνδυνο αυτοκτονίας», ανέφερε ο Sandman.
Η μελέτη ορίζει τους εφιάλτες ως «έντονα όνειρα με αρνητικό συναισθηματικό πρόσημο». Διαπιστώθηκε ότι οι εφιάλτες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για διαταραχές της διάθεσης και τάσεων αυτοκτονίας, τόσο στον γενικό πληθυσμό όσο και στους πρώην βετεράνους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ωστόσο, ο Sandman σημείωσε περιορισμούς και στη δική τους μελέτη: Η ομάδα δεν είχε δεδομένα για το θέμα ή το περιεχόμενα των εφιαλτών που θα μπορούσαν να παρέχουν μια πιο ακριβή ανάλυση.
